دوخت
چهارشنبه, ۱۸ اسفند ۱۴۰۰، ۰۶:۱۵ ب.ظ
چشم می اندازم..... دشت خالی است... انتحار میکنم در خودم...
تکه هایم پخش می شوند.....
گنبد اسمان دوخته شده به زمین.....
باز شعر می شوم و باز ماشه کشیده می شود و باز انتحار...
انتحار....
چشم می اندازم..... دشت خالی است... انتحار میکنم در خودم...
تکه هایم پخش می شوند.....
گنبد اسمان دوخته شده به زمین.....
باز شعر می شوم و باز ماشه کشیده می شود و باز انتحار...
انتحار....
